"κρείττον εστί το σιγάν του λαλείν"

"κρείττον εστί το σιγάν του λαλείν", 

δηλαδή καλύτερα να σιωπά κανείς παρά να μιλάει.

«Λοιδορήσαι τους πονηρούς ουδέν εστ επίφθονον, άλλα τιμή 

τοίσι χρηστοίς, όστις ευ λογίζεται». 

(Αριστοφάνους, Ιππής).

Να ξεφτιλίζεις τους κακούς διόλου δεν είναι άπρεπο, ίσα-ίσα 

τιμά τους καλούς, έτσι λεν οι μυαλωμένοι.

Μικρές σκέψεις.

Α΄) Καταλαβαίνεις περισσότερα απ’ τη ζωή σου όταν την «βλέπεις» κοιτάζοντας πίσω;

Όταν την «βλέπεις» χάνεις την «αντικειμενικότητα» της στιγμής, το συναίσθημα. Άρα, ουσιαστικά, χάνεις έναν βασικό παράγοντα για μια όχι ορθολογική αλλά σωστή κρίση.

Β΄) Κάθε λέξη μου είναι και μια υπόσχεση:

                                 υπόσχεση στον τρόπο σκέψης μου

                                 υπόσχεση στο τρόπο που θέλω να ζω

                                 υπόσχεση σ’ αυτό που πιστεύω

                                 υπόσχεση σ’ αυτό που αγαπώ

Γ΄) Η γλώσσα είναι η μοναδική ζωντανή κληρονομιά ενός λαού.

Δ΄) Η σκέψη του ρεαλισμού δεν είναι μία σκέψη που αποβάλει το συναίσθημα. Απλώς το λαμβάνει ως έναν παράγοντα, μία συνιστώσα του θέματος, το τοποθετεί στη θέση που του αξίζει.

Ε΄) Ο ρεαλιστής "σκέφτεται" και με το συναίσθημα, όχι όμως ορμώμενος απ’αυτό.

ΣΤ΄) Η ζωή, τελικά, δεν είναι κάτι που το κρατάς γερά στη γροθιά σου, όταν τα έχεις όλα στα χέρια σου. Αλλά είναι σαν το νερό που κουβαλάς στη χούφτα σου, ανά πάσα στιγμή μπορεί να σου χυθεί.

Ζ΄) Μην προσπαθείς να είσαι καλός, αλλά σωστός.

"Μέτρον άριστον" αντί του λανθασμένου "παν μέτρον άριστον".

Η ορθή έκφραση είναι "Μέτρον άριστον" και σημαίνει ότι: το να χρησιμοποιείς μέτρο σε ό,τι κάνεις είναι το ορθό.
Η αποδιδόμενη απόλυτα λανθασμένα έκφραση "παν μέτρον άριστον", σημαίνει ότι με ό,τι μέτρο και να υπολογίσεις τα πράματα, είναι το ίδιο καλό...

Η φράση αποδίδεται στον Κλεόβουλο.

Ο Κλεόβουλος o Ρόδιος ήταν τύραννος της Λίνδου στη Ρόδο, ένας από τους «επτά σοφούς» της αρχαιότητας (6ος π.Χ.). Σε αυτόν αποδίδονται τα γνωμικά «μέτρον άριστον», «ηδονής κράτει», κ.ά. Ονομάζεται και Κλεόβουλος ο Λίνδιος, διότι η αρχαία Ρόδος ήταν χωρισμένη στις 4 αρχαίες πόλεις: Ρόδος, Λίνδος, Κάμειρος και Ιάλυσος.