Α΄) Καταλαβαίνεις περισσότερα απ’ τη ζωή σου όταν την «βλέπεις»
κοιτάζοντας πίσω;
Όταν την «βλέπεις» χάνεις την «αντικειμενικότητα» της
στιγμής, το συναίσθημα. Άρα, ουσιαστικά, χάνεις έναν βασικό παράγοντα για μια
όχι ορθολογική αλλά σωστή κρίση.
Β΄) Κάθε λέξη μου είναι και μια υπόσχεση:
υπόσχεση στον
τρόπο σκέψης μου
υπόσχεση στο
τρόπο που θέλω να ζω
υπόσχεση σ’
αυτό που πιστεύω
υπόσχεση σ’ αυτό που αγαπώ
Γ΄) Η γλώσσα είναι η μοναδική ζωντανή κληρονομιά ενός λαού.
Δ΄) Η σκέψη του ρεαλισμού δεν είναι μία σκέψη που αποβάλει
το συναίσθημα. Απλώς το λαμβάνει ως έναν παράγοντα, μία συνιστώσα του θέματος,
το τοποθετεί στη θέση που του αξίζει.
Ε΄) Ο ρεαλιστής "σκέφτεται" και με το συναίσθημα, όχι όμως
ορμώμενος απ’αυτό.
ΣΤ΄) Η ζωή, τελικά, δεν είναι κάτι που το κρατάς γερά στη
γροθιά σου, όταν τα έχεις όλα στα χέρια σου. Αλλά είναι σαν το νερό που
κουβαλάς στη χούφτα σου, ανά πάσα στιγμή μπορεί να σου χυθεί.
Η΄) Αν μπορείς να αλλάξεις τον κόσμο άλλαξέ τον. Αν όχι!
Μάθε να ζεις σ’αυτόν.
Θ΄) Ο Θεός για τον καθένα είναι ίδιος.
Αλλά το πόσο κοντά είναι για τον καθένα ο Θεός (το θείο) είναι
διαφορετικό.
Ι΄) Για μια σταγόνα νερού και τη θάλασσα, και τη σχέση των
δύο παραπάνω, είναι καλύτερα να πεις ότι η σταγόνα δεν υπάρχει παρά να φέρεις
οποιοδήποτε παράδειγμα.
ΙΑ΄) Από τη στιγμή που έτυχε να υπάρχουμε, στην ανυπαρξία
μας και στη μικρότητά μας, δεν μένει παρά να είμαστε εγωιστές.
ΙΒ΄) Ουδείς αναντικατάστατος, αλλά ο αξιός δεν μπορεί να αντικατασταθεί από τον καθ΄ένα.
ΙΓ΄) Πρέπει να κάνεις καλό, για να είσαι καλός και όχι να κάνεις τον καλό.
ΙΔ΄) Όταν κλείνει ο κύκλος, ο θάνατος είναι λύτρωση!
ΙΕ΄) "Οι δουλειές δεν τελειώνουν ποτέ!" ...Αλλά πάντα υπάρχει μία δουλειά που πρέπει να τελειώσεις!
ΙΣΤ΄) Όταν φαντασιώνεσαι για να ξεχάσεις είναι καλό! Όταν το κάνεις για να αντιμετωπίσεις την πραγματικότητα είναι καταστροφικό!
ΛΥΤΟΣ Δ. ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου