14 Ιουλίου 2010

Ο στυλός ή το στυλό;

Ο κανόνας « οι ξένες λέξεις είναι άκλιτες» είναι σωστός αλλά λέει τη μισή «αλήθεια»! Το σωστό είναι: «οι ξένες λέξεις όταν τις πρωτοδανειζόμαστε είναι άκλιτες, με το πέρασμα του χρόνου, κατά κανόνα, κλίνονται». Φυσικά ο χρόνος που χρειάζεται μία ξένη λέξη για να προσαρμοστεί φωνητικά στην ελληνική γλώσσα και να κλιθεί είναι σχετικός και πολύ μεγάλος. Π.χ. οι λέξεις: πόρτα, ταβάνι, και εκατοντάδες άλλες, είναι ξένες λέξεις και κλίνονται. Ελάχιστες είναι οι ξένες λέξεις που με το πέρασμα του χρόνου μένουν άκλιτες και μάλιστα πολλές από αυτές αντικαθίστανται ή παύουν να χρησιμοποιούνται (π.χ. αμπραγιάζ = συμπλέκτης). Η διαφορά με τη λέξη «το στυλό» είναι ότι είναι επαναδάνειο. Είναι, δηλαδή, ελληνική λέξη – για αυτό το λόγο πρέπει να γράφεται και με ύψιλον – με αποτέλεσμα να μην χρειάζεται πολύς χρόνος για τη φωνητική της προσαρμογή. ( εδώ να πω ότι η φωνητική προσαρμογή είναι μία «φυσική» γλωσσική διαδικασία που έχει να κάνει με τον προφορικό λόγο στην καθημερινή χρήση της γλώσσας και όχι κάποια τεχνητή – κλινική γλωσσικά – διαδικασία). Η λέξη προέρχεται από την ελληνική λέξη «ο στύλος». Έτσι έγινε γρήγορα η φωνητική προσαρμογή της λέξης στο αρσενικό, «ο στυλός»! Πλέον, η λέξη, είναι γλωσσικά ορθό να προφέρεται και να γράφεται στο αρσενικό της: «ο στυλός»! Φυσικά δεν απαγορεύεται να χρησιμοποιείται το άκλιτο ή να διορθώνεται στο γραπτό λόγο, αλλά θα πρέπει, στην μεταβατική περίοδο που βρίσκεται η λέξη, να προτιμάται το αρσενικό. Έτσι κι αλλιώς, είναι αναπόδραστο, σε μερικά χρόνια, η γλώσσα, να «αποβάλλει» το ουδέτερο και άκλιτο. 

Λύτος Δ. Κωνσταντίνος.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοφιλείς αναρτήσεις